MY FRIEND TOLD…
Kepada kita yang suka melancong ke luar negara ………… … satu> peringatan.>> I would like to relate to you all an incidence… ……… …… quite> recent, i.e. about two weeks ago……… ..>> After my daughter’s wedding in early February, I had gone to Shanghai (saja> nak enjoy lepas penat menguruskan perkahwinan) and my cousin went to> Bangkok with his wife and brother in-law. Dia orang ni pun penat juga> menolong buat hantaran dsb.>> Nak dijadikan cerita, waktu nak pulang ke KL menaiki Air Asia, my cousin dan> isterinya berbelanja di Duty Free Shop di airport. Mereka membeli> chocolates untuk cucu-cucu dan rokok untuk dirinya sendiri. Mereka telah> diberitahu bahawa pembelian chocolate mereka ada free gifts berupa chocolate> juga. Semuanya ini mereka letak di counter bayaran.>> Waktu hendak membuat bayaran, mereka ternampak ada sebungkus rokok diletak> di atas 1 karton rokok yang diletak di casher, berupa rokok dari brand yang> sama. My cousin telah membayar kesemua chocolates dan 1 karton rokok> tersebut dan meletakkan ke dalam beg untuk di bawa keluar, tanpa> memperdulikan sebungkus rokok yang terletak di atas karton rokok beliau.>> Nak dijadikan cerita, isterinya menunjukkan kepada rokok yang sebungkus itu> yang sangkanya diberi percuma. My cousin terus mengambil sebungkus rokok> tersebut dan berlalu untuk ke dewan berlepas (departure hall).>> Sewaktu di Dewan Berlepas, beliau telah didatangi oleh seorang sekuriti dan> bertanya kepadanya sama ada my cousin ada membeli rokok. Dengan ikhlas my> cousin telah menunjukkan chocolate dan rokok yang dibelinya di Duty Free> Shop tadi….. bersama dengan rokok sebungkus yang disangkanya diberi> percuma.>> Sekuriti menuduhnya mencuri rokok tersebut dan mahu membawanya ke balai> polis untuk didakwa. My cousin offered to pay for the cigarettes kerana> salah faham beliau. Tetapi pihak sekuriti nenolak dan masih berkeras untuk> membawanya ke balai polis. Manakala isteri my cousin disuruh pergi menaiki> kapal terbang. Isteri my cousin tidak mahu meninggalkan suaminya di sana> dan berkeras untuk ikut sama ke balai polis.>> Di Balai Polis (yang terletak di kawasan lapangan terbang itu juga) my> cousin telah diminta membayar ganti rugi sebanyak RM30,000 jika mahu> dilepaskan. Kalau tidak beliau akan ditahan sehingga wang tersebut> dibayar. Oleh kerana mereka tidak mempunyai wang sebanyak itu, my cousin> telah dimasukkan ke lock-up di situ disamping ramai lagi tourists yang> mendapat nasib yang sama. Manakala isterinya menumpang di rumah salah> seorang kenalan mereka di Bangkok. Bersama beliau di lock up itu ada> seorang tourist dari India telah berada di lock up itu lebih sebulan lamanya> kerana keluarganya belum dapat mengumpul wang sebanyak US$70,000 kerana> beliau dituduh mencuri pen (padahal tourist tersebut mengambil pen tersebut> untuk membuat pembayaran di kaunter. Waktu mencari kaunter pembayaran,> beliau terkeluar sedikit dari kawasan kedai tersebut, terus ditangkap dan> didakwa mencuri!)>> Sewaktu my cousin ditahan di balai polis tersebut, adik iparnya yang> menaiki MAS tidak mengetahui kisah yang berlaku kepada abang iparnya. My> cousin’s wife menghantar SMS kepada adiknya menyatakan kisah yang terjadi> kepada mereka. Tetapi oleh kerana adik ipar ini telah memasuki pesawat,> beliau tidak boleh keluar lagi. Setiba beliau di KL, beliau berpatah balik> ke Bangkok dengan menaiki pesawat MAS juga. Disamping itu keluarga my> cousin di KL telah cuba menghubungi Kedutaan Malaysia di Bangkok dan> beberapa kenamaan yang lain. Pihak polis Bangkok tidak memperdulikan semua> rayuan yang dibuat baik oleh Menteri-Menteri di Malaysia maupun pihak> Kedutaan kita di Bangkok.>> Keesokkan harinya setibanya adik ipar my cousin ini dengan pesawat MAS dari> Kuala Lumpur, beliau terus saja ke lock up untuk melepaskan abang iparnya.> Dari RM30,000 telah diturunkan ke RM20,000…. . tapi adik ipar my cousin ini> tidak punya wang sebanyak itu. Beliau hanya ada RM11,000. Maka setelah> beberapa lama berbincang, akhirnya pihak polis bersetuju dengan pembayaran> sebanyak RM11,000. Belum pun sempat my cousin keluar dari balai tersebut,> polis-polis ini telah membahagi-bahagikan wang tersebut sesama mereka dengan> bangganya. Mereka juga menunjukkan wang-wang yang diperolehi yang terdiri> dari matawang asing……. .. dan mereka sedikit pun tidak menunjukkan rasa> bersalah dengan rasuah yang diperolehi itu.>> Keesokkan harinya my cousin telah dibawa ke mahkamah (pesalah hanya berjumpa> majestret melalui tingkap saja). My cousin telah disuruh mengaku salah dan> didenda sebanyak 2000 baht (what happened to the RM11,000? Tak disebut> pun……… ….). Nasib baik my cousin teringat kisah tourist yang didakwa> bersama beliau yang keluar tanpa meminta surat dari pihak berwajib tentang> penahanan beliau, lalu ditahan kedua kalinya sewaktu mahu pulang di airport> Bangkok. My cousin meminta mereka mengeluarkan surat menyatakan kes beliau> telah selesai dan beliau dibenarkan pulang.>> Sewaktu mahu membeli tiket kapal terbang pulang (tiket ini diuruskan oleh> pihak imigresyen Bangkok) beliau telah diberitahu bahawa semua tiket Air> Asia telah habis terjual. Yang ada cuma tiket MAS yang ternyata lebih> mahal. Oleh kerana my cousin tidak punyai wang yang banyak, beliau mau> menggunakan kad kredit untuk membeli tiket MAS. Yang peliknya bila my> cousin kata nak bayar tunai tiket air asia, tiba-tiba saja pegawai ni kata> ada tiket lagi dengan air asia…….. …….. (nampaknya semua peringkat> yang mengambil kesempatan)>> Pihak imigresyen Bangkok telah mengecop Pasport my cousin dan isteri beliau> sebagai ‘Thief’! Bukan itu saja, my cousin telah digari untuk di bawa ke> pesawat. Setiba di pesawat pasport beliau telah diserahkan kepada pihak Air> Asia dan apabila sampai di KL pihak imigresyen KL diminta mengiring my> cousin ke pejabat imigresyen di Lapangan LCCT. Waktu di pejabat tersebut my> cousin telah diberitahu bahawa kejadian ini setiap harinya terjadi kepada> rakyat kita…….. …. tapi yang peliknya kenapa perkara ini masih> dirahsiakan dari kita semua? Pihak kedutaan kita pun menyatakan perkara> yang sama…… dan menasihatkan my cousin supaya memberitahu keluarga dan> sahabat handai untuk tidak ke Thailand dalam waktu yang terdekat ini> sehingga keadaan politik di negara tersebut kembali stabil.>> Sekiranya ini tidak terjadi kepada keluarga saya sendiri, saya pasti tidak> mempercayainya. ….. macam cerita wayang saja……. tapi percayalah.. …> memang ini kisah benar.>> “Yesterday is but today’s memory, tomorrow is today’s dream.”KahlilGibran.
Kepada kita yang suka melancong ke luar negara ………… … satu> peringatan.>> I would like to relate to you all an incidence… ……… …… quite> recent, i.e. about two weeks ago……… ..>> After my daughter’s wedding in early February, I had gone to Shanghai (saja> nak enjoy lepas penat menguruskan perkahwinan) and my cousin went to> Bangkok with his wife and brother in-law. Dia orang ni pun penat juga> menolong buat hantaran dsb.>> Nak dijadikan cerita, waktu nak pulang ke KL menaiki Air Asia, my cousin dan> isterinya berbelanja di Duty Free Shop di airport. Mereka membeli> chocolates untuk cucu-cucu dan rokok untuk dirinya sendiri. Mereka telah> diberitahu bahawa pembelian chocolate mereka ada free gifts berupa chocolate> juga. Semuanya ini mereka letak di counter bayaran.>> Waktu hendak membuat bayaran, mereka ternampak ada sebungkus rokok diletak> di atas 1 karton rokok yang diletak di casher, berupa rokok dari brand yang> sama. My cousin telah membayar kesemua chocolates dan 1 karton rokok> tersebut dan meletakkan ke dalam beg untuk di bawa keluar, tanpa> memperdulikan sebungkus rokok yang terletak di atas karton rokok beliau.>> Nak dijadikan cerita, isterinya menunjukkan kepada rokok yang sebungkus itu> yang sangkanya diberi percuma. My cousin terus mengambil sebungkus rokok> tersebut dan berlalu untuk ke dewan berlepas (departure hall).>> Sewaktu di Dewan Berlepas, beliau telah didatangi oleh seorang sekuriti dan> bertanya kepadanya sama ada my cousin ada membeli rokok. Dengan ikhlas my> cousin telah menunjukkan chocolate dan rokok yang dibelinya di Duty Free> Shop tadi….. bersama dengan rokok sebungkus yang disangkanya diberi> percuma.>> Sekuriti menuduhnya mencuri rokok tersebut dan mahu membawanya ke balai> polis untuk didakwa. My cousin offered to pay for the cigarettes kerana> salah faham beliau. Tetapi pihak sekuriti nenolak dan masih berkeras untuk> membawanya ke balai polis. Manakala isteri my cousin disuruh pergi menaiki> kapal terbang. Isteri my cousin tidak mahu meninggalkan suaminya di sana> dan berkeras untuk ikut sama ke balai polis.>> Di Balai Polis (yang terletak di kawasan lapangan terbang itu juga) my> cousin telah diminta membayar ganti rugi sebanyak RM30,000 jika mahu> dilepaskan. Kalau tidak beliau akan ditahan sehingga wang tersebut> dibayar. Oleh kerana mereka tidak mempunyai wang sebanyak itu, my cousin> telah dimasukkan ke lock-up di situ disamping ramai lagi tourists yang> mendapat nasib yang sama. Manakala isterinya menumpang di rumah salah> seorang kenalan mereka di Bangkok. Bersama beliau di lock up itu ada> seorang tourist dari India telah berada di lock up itu lebih sebulan lamanya> kerana keluarganya belum dapat mengumpul wang sebanyak US$70,000 kerana> beliau dituduh mencuri pen (padahal tourist tersebut mengambil pen tersebut> untuk membuat pembayaran di kaunter. Waktu mencari kaunter pembayaran,> beliau terkeluar sedikit dari kawasan kedai tersebut, terus ditangkap dan> didakwa mencuri!)>> Sewaktu my cousin ditahan di balai polis tersebut, adik iparnya yang> menaiki MAS tidak mengetahui kisah yang berlaku kepada abang iparnya. My> cousin’s wife menghantar SMS kepada adiknya menyatakan kisah yang terjadi> kepada mereka. Tetapi oleh kerana adik ipar ini telah memasuki pesawat,> beliau tidak boleh keluar lagi. Setiba beliau di KL, beliau berpatah balik> ke Bangkok dengan menaiki pesawat MAS juga. Disamping itu keluarga my> cousin di KL telah cuba menghubungi Kedutaan Malaysia di Bangkok dan> beberapa kenamaan yang lain. Pihak polis Bangkok tidak memperdulikan semua> rayuan yang dibuat baik oleh Menteri-Menteri di Malaysia maupun pihak> Kedutaan kita di Bangkok.>> Keesokkan harinya setibanya adik ipar my cousin ini dengan pesawat MAS dari> Kuala Lumpur, beliau terus saja ke lock up untuk melepaskan abang iparnya.> Dari RM30,000 telah diturunkan ke RM20,000…. . tapi adik ipar my cousin ini> tidak punya wang sebanyak itu. Beliau hanya ada RM11,000. Maka setelah> beberapa lama berbincang, akhirnya pihak polis bersetuju dengan pembayaran> sebanyak RM11,000. Belum pun sempat my cousin keluar dari balai tersebut,> polis-polis ini telah membahagi-bahagikan wang tersebut sesama mereka dengan> bangganya. Mereka juga menunjukkan wang-wang yang diperolehi yang terdiri> dari matawang asing……. .. dan mereka sedikit pun tidak menunjukkan rasa> bersalah dengan rasuah yang diperolehi itu.>> Keesokkan harinya my cousin telah dibawa ke mahkamah (pesalah hanya berjumpa> majestret melalui tingkap saja). My cousin telah disuruh mengaku salah dan> didenda sebanyak 2000 baht (what happened to the RM11,000? Tak disebut> pun……… ….). Nasib baik my cousin teringat kisah tourist yang didakwa> bersama beliau yang keluar tanpa meminta surat dari pihak berwajib tentang> penahanan beliau, lalu ditahan kedua kalinya sewaktu mahu pulang di airport> Bangkok. My cousin meminta mereka mengeluarkan surat menyatakan kes beliau> telah selesai dan beliau dibenarkan pulang.>> Sewaktu mahu membeli tiket kapal terbang pulang (tiket ini diuruskan oleh> pihak imigresyen Bangkok) beliau telah diberitahu bahawa semua tiket Air> Asia telah habis terjual. Yang ada cuma tiket MAS yang ternyata lebih> mahal. Oleh kerana my cousin tidak punyai wang yang banyak, beliau mau> menggunakan kad kredit untuk membeli tiket MAS. Yang peliknya bila my> cousin kata nak bayar tunai tiket air asia, tiba-tiba saja pegawai ni kata> ada tiket lagi dengan air asia…….. …….. (nampaknya semua peringkat> yang mengambil kesempatan)>> Pihak imigresyen Bangkok telah mengecop Pasport my cousin dan isteri beliau> sebagai ‘Thief’! Bukan itu saja, my cousin telah digari untuk di bawa ke> pesawat. Setiba di pesawat pasport beliau telah diserahkan kepada pihak Air> Asia dan apabila sampai di KL pihak imigresyen KL diminta mengiring my> cousin ke pejabat imigresyen di Lapangan LCCT. Waktu di pejabat tersebut my> cousin telah diberitahu bahawa kejadian ini setiap harinya terjadi kepada> rakyat kita…….. …. tapi yang peliknya kenapa perkara ini masih> dirahsiakan dari kita semua? Pihak kedutaan kita pun menyatakan perkara> yang sama…… dan menasihatkan my cousin supaya memberitahu keluarga dan> sahabat handai untuk tidak ke Thailand dalam waktu yang terdekat ini> sehingga keadaan politik di negara tersebut kembali stabil.>> Sekiranya ini tidak terjadi kepada keluarga saya sendiri, saya pasti tidak> mempercayainya. ….. macam cerita wayang saja……. tapi percayalah.. …> memang ini kisah benar.>> “Yesterday is but today’s memory, tomorrow is today’s dream.”KahlilGibran.
No comments:
Post a Comment